Zgodnie z zaleceniami Międzynarodowego Towarzystwa Limfologicznego manualny drenaż limfatyczny stanowi, obok bandażowania wielowarstwowego, ćwiczeń usprawniających odpływ chłonki i pielęgnacji skóry, element kompleksowej terapii udrażniającej (CDT – complex decongestive therapy), będącej podstawową metodą leczenia zachowawczego obrzęku limfatycznego. Tak szeroki wachlarz działań ma na celu poprawę stanu funkcjonalnego pacjenta. Terapia ta obejmuje dwie fazy działania.

1. Faza intensywna – skoncentrowana na maksymalnej redukcji istniejącego obrzęku. W tej fazie nacisk kładzie się na codzienne drenaże limfatyczne, kompresoterapię (bandażowanie) i edukację pacjenta odnośnie ćwiczeń i codziennej pielęgnacji skóry. Jej czas trwania jest dobierany indywidualnie do stanu pacjenta i kończy się w momencie, gdy dalsza redukcja nadmiaru chłonki przestaje być możliwa.

2. Faza utrwalająco-optymalizująca – mająca na celu podtrzymanie osiągniętych efektów terapii. Jej skuteczność zależy od stopnia zaangażowania pacjenta w terapię, ponieważ to na jego barkach spoczywa dbałość o codzienną pielęgnację skóry, bandażowanie, ćwiczenia usprawniające i automasaż. W tej fazie drenaże wykonuje się 1 – 2 razy w tygodniu. Ze względu na przewlekły charakter dolegliwości, jaką jest obrzęk limfatyczny, faza ta powinna trwać do końca życia pacjenta.